Tijdens het jubileumconcert van het koor Chapeau was er een verrassend optreden van de jonge trompettist Hans de Munnik. Met schijnbaar groot gemak speelde hij stukken van Eric Vloeimans en het bekende Con te partirò van Frencesco Sartori. En dan te bedenken dat hij dit alles doet naast zijn studie aan de TU Delft. Ik ben ervan overtuigd dat we meer van Hans gaan zien als trompettist en wellicht ook als ingenieur!

Na het gastoptreden van Anita Meyer had ons concert een verrassend element nodig, om niet in een spreekwoordelijk gat te vallen. Die verrassing klonk plotseling bij de deur in de vorm van prachtige trompetspel; verrassender kon het niet zijn. Terwijl er langzamerhand licht kwam op Hans de Munnik, was het een genot om te luisteren naar Hans’ adembeheersing en prachtige lijnen. Een aanwinst voor ons, hulde!

Hans is meer dan een uitstekende trompettist. Hij is Hans, met een eigen geluid en zeer zelfredzaam, als het gaat over zijn studiestructuur. Mooi om te mogen meekijken hem de ruimte te zien innemen als zijn podium.